خواندن به تنهایی کافی نیست. آموخته‌های ما به راحتی فراموش می‌شوند. خواندن زمانی مفید است که از تکنیک‌های مختلف برای به‌خاطر سپردن و افزایش یادگیری استفاده کنیم. یادداشت برداری از جمله مواردی است که کمک شایانی به ماندگاری آموخته‌ها و عمیق‌کردن یادگیری می‌کند.
یادداشت برداری روشی است برای کند کردن فرایند یادگیری. نوشتن ما را به محتوایی که خواندیم نزدیک تر می‌کند. وقتی چیزی را می‌نویسیم، در واقع در حال گفت‌وگوی درونی با آن مفهوم هستیم. این گفت‌وگو ما را وادار می‌کند با دقت بیشتری بخوانیم، معنا را درک کنیم و در ذهن خود تثبیت نماییم.
یادداشت‌برداری اغلب با دو هدف استفاده می‌شود:
-
بی‌نیاز شدن از منبع اصلی: به جای خواندن منبع اصلی که بسیار حجیم است میتوانیم به یادداشت‌های خودمان رجوع کنیم تا دوباره مفاهیم کلیدی یک کتاب یا مقاله را به یاد آوریم.
-
تهیه فیش خام برای تولید محتوا: یادداشت‌ها اغلب بذرهایی هستند برای نوشتن مقاله، پست وبلاگ، یا حتی کتاب. آنها مواد اولیه‌ای‌اند که بعدها میتوانیم بر اساس‌شان ایده‌پردازی کنیم.